โชคดีที่เพียงพอ
หมู่บ้านแห่งหนึ่งชื่อว่าพอดี ผู้คนมากมีหน้าตาสดใส
แตงกวาโตมาร่าเริงสุขใจ เพราะทุกคนใฝ่ในความพอดี
แตงกวาเป็นลูกสาวของชาวนา พ่อคอยสอนว่าต้องรักศักดิ์ศรี
ใช้เงินครั้งใดคิดให้ถ้วนถี่ รู้จักตระหนี่ประหยัดอดออม
ยามเช้าวันจันทร์เธอไปโรงเรียน ตั้งใจพากเพียรอ่านเขียนหล่อหลอม
ยามอยู่กับเพื่อนประนีประนอม รู้จักลอมชอมเมื่อคิดต่างกัน
ส้มเดินเข้ามาคว้าโทรศัพท์ ให้เพื่อนลองจับหน้าตาสุขสันต์
นี่คือของใหม่มีหลายฟังก์ชั่น สื่อสารครบครันทั้งเน็ทเล่นเกม
หลายคนได้เห็นจึงนึกอยากได้ แต่แตงกวาไม่รู้สึกเกษม
เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่เติมเต็ม แค่ความอิ่มเอมจากของนอกกาย
ส้มจึงตำหนิติเตียนแตงกวา ว่าเธอนั้นช่างโบราณเหลือหลาย
ซื้อมือถือใหม่นั้นแสนสบาย แค่กู้ก็ได้มาใช้เร็วไว
แตงกวากลับบ้านทานข้าวกับพ่อ เล่าเรื่องส้มต่อว่าพ่อรู้ไหม
ส้มซื้อโทรศัพท์ได้เร็วทันใจ เพราะแม่เขาไปกู้ยืมนายทุน
พ่อจึงบอกว่าเขานั้นทำผิด เพราะเป็นการคิดเร็วอย่างหันหุน
ขาดความรอบคอบสร้างหนี้ไร้ทุน ขาดหลักค้ำจุนที่ชี้นำทาง
ขาดความรอบคอบสร้างหนี้ไร้ทุน ขาดหลักค้ำจุนที่ชี้นำทาง
ควรใช้ปรัชญาสร้างเศรษฐกิจ อันเป็นแนวคิดที่ช่วยสะสาง
พ่อหลวงพระราชทานแนวทาง ให้เราอยู่อย่างมีความพอดี
สามเดือนต่อมาส้มสำนึกผิด ที่ใช้ชีวิตอยู่อย่างเศรษฐี
ใช้เงินประมาทขาดความพอดี ต่อไปจากนี้จะพอเพียงเพื่อเพียงพอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น